74 berichten.
Black Eagles DS1 – Yellow Sox DS1. 22-09-18. Uitslag: 57-56.
1 week voor de start van de competitie is Octopus Vught samengegaan met Black Eagles Rosmalen. Octopus had plotseling niet eer genoeg speelsters en door de samenwerking kon er toch gespeeld worden.
Wat een wedstrijd. Niet de beste heeft gewonnen maar de gelukkigste. Teams waren 40 minuten aan elkaar gewaagd en werd beslist met een buzzerbeater. Erg sneu voor ons maar toch wel erg trots op de meiden. Ze hebben gestreden voor wat ze waard waren, en ja, we lieten wel eens een steekje her en der vallen, even niet scherp en de bal lag er weer in, en ja, scorend vermogen kan en moet beter. We laten in zo’n gelijk opgaande wedstrijd nog teveel makkelijk scores onbenut. En ja, de scheids had enkele dwalingen die erg in ons nadeel uitvielen, (bal over de lijn en onsportieve van Desley) maar dat hoort er ook bij. Wij (speelsters en staf) doen ook niet alles goed. Het was hard aanpoten in de defense en dan gaat er ook wel eens iets fout maar over het algemeen hebben we het goed gedaan. Linda begint langzaam weer in shape te komen. In de defense was dat al te merken nu scorend nog. Komt goed.
Stefanie waas vandaag afwezig en die puntjes die ze er altijd wel ingooit hadden we nu goed kunnen gebruiken. Maar goed, anderen pikten het nu op waaronder Floor. Ze nam in het 1e kwart bijna de hele productie voor haar rekening. Was niet te toppen. Toch keken we tegen een 17-15 achterstand aan na 1e kwart. Het 2e kwart was het steeds stuivertje wisselen. Dan weer Black Eagles en dan weer wij met een kleine voorsprong. Door 1 vrije worp te benutten bepaalde Nicole in de slotseconde de ruststand op 27-28 voor ons. Het kon alle kanten op en dat gebeurde ook.
In het 4e kwart leek het erop dat de wedstrijd in ons voordeel ging kantelen. We namen vooral door scores van Jonne een 41-50 voorsprong mat nog 6 minuten te spelen. Daar lag onze kans maar net zo snel was deze voorsprong weer weg. Binnen no time was het weer 50-50. Het werd 50-52 door Floor maar met 2 scores en een bonus was het 55-52. We gaven niet op en weer Floor die ons terugbracht. 55-54. Met nog 13 sec op de klok zou het lastig worden maar door goed verd van Linda en de steal daarop van Jonne waar een fout op werd gemaakt zou het nog kunnen. 2 vrij worpen met nog 5 sec op de klok. Jonne gooit ze erg knap beide binnen en we staan op 55-56. Time out en nog steeds die 5 sec. Black Eagles bedenkt een spelletje. Bal gaat naar nr 6, die pakt een dribbel en er wordt een schot gelost. Mis, bal stuit van de ring in de handen van weer nr 6 en die schiet de bal met 1 sec te gaan binnen. 57-56.
Hoe knullig kun je verliezen en dat doet zeer. We waren er zo dichtbij. In basketbal gebeurd zoiets elk weekend wel ergens bij een wedstrijd. Nu waren wij de pechvogels en wellicht een vlgd keer andersom. (heb je nu niets aan want het is even stevig balen) dit zijn wel leuke wedstrijden om te spelen en er moet zeker nog veel verbeterd worden. Hele periodes verdedigen we erg goed en dan plotseling zijn we even de weg kwijt en letten we niet op. Tegenstander straft het gelijk af. Als we dat eruit krijgen en we leggen de open kansen er ook nog eens in dan maken we het onszelf een stuk makkelijker.
Volgende week Tantalus thuis. Die vorige week wonnen van dit Black Eagles en met 2 gewonnen wedstrijden het als promovendus gewoon goed doen. Mooi herstelmoment voor ons.
Scores: Floor 18, Jonne 18, Yara 8, Nicole 4, Julie 2, Linda 2, Desley 2, Ilse 2.
Dames 2 – Octupus 2, de eerste overwinning is een feit. Ja maar HOE dan?
Tadaaaaa! Het nieuwe seizoen is weer gestart, deze keer mag dames 2 een heel seizoen lol maken met elkaar. 2 teams gaan dit feestje niet meemaken, ze weten niet wat ze missen. Maar goed, wij vinden 18 wedstrijden eigenlijk ook wel prima.
Vandaag onze eerste uitdaging, Octopus. Wie? Octopus dus. Gelukkig hebben we spelers zat die al een flinke basketball-CV hebben opgebouwd, aan kennis geen gebrek: de dames van Vught komen op bezoek in Bakel.
Ons team heeft vooral veel feestende afwezigen, maar gelukkig hebben we 2 kanjers gevonden die ons helpen: Judith en Marlijn. Ook Anne is back in town, nu 3 trainingen achter de rug en speelt gelukkig weer mee en Djaydee die te ver weg woont om te trainen, doet de wedstrijden mee. Dat zorgt voor op papier 8 spelers (Wendy, Chantal, Nanne van de harde kern, Rose als back-up).
We begonnen een beetje onwennig aan de wedstrijd, maar namen toch al een eerste voorsprong, Wendy scoorde de eerste maar niet laatste punten van haar 30e basketballseizoen (denk ik). Al heel vlug werd duidelijk dat Marlijn er héél veel zin in had, de tegenstander werd helemaal dol van al die schijnbewegingen. Ook het schot viel goed, na 4-1 liepen we uit naar 12-2 en 24-8 bij rust. Had ik al gezegd dat we ook een prettig gevulde tribune hadden? Ilse, Peter, Nick en ga zo maar door, iedereen heeft er zin in. De 1e helft wel vrij veel fouten (11 van Octopus en 9 van ons) met vrije worpen, dus het tempo was goed bij te houden 😊. Helaas verstuikte Djaydee haar enkel, de vloer van de sporthal voelt toch anders aan dan die van de boot. Heel veel beterschap en hopelijk valt het mee. Volgend weekend geen wedstrijd, dus 2 weken zou moeten kunnen, een goddelijk lichaam herstelt snel.
De 2e helft zag je dat we elkaar nog beter begonnen te vinden. Afwisselend inside en outside en fast breaks. Maar vooral de schoten van Marlijn, Nanne en Judith (met een 3-punter) vielen goed. Ook wist Anne de basket weer te vinden. Chantal en Wendy schakelden de tegenstander goed uit en zorgden voor de rebound, hoe mooi kan het zijn. 36-16 na het 3e kwart. Judith mocht zelfs aan de bucket plaatsnemen bij de vrije worpen, ze hoorde bij de drie langste spelers in het veld! Vught kon nog een aantal keer scoren uit goed uitgevoerde pick-and-roll die we niet zo goed verdedigden en goede center-moves. Van afstand viel bij hen helemaal niets. In het laatste kwart was de olie op z’n toppunt en was er voor de tegenstander geen eer meer te behalen, alles liep gesmeerd en we scoorden er flink op los, 23 punten in 1 kwart, pfieuw! Chantal maakte de laatste, waar Wendy opende. En tsja, Marlijn speelde 40 minuten, was niet moe te krijgen en werd dik topscoorder met 24 punten, hierbij de verdiende eervolle vermelding en als beloning staat ze nu in onze appgroep. Oh ja, de eindstand werd maar liefst 59-22. Met achteraf de complimenten van de tegenstander, hoe snel wij spelen en schakelen, dank, dank, dank Octopus.
Nog even over de kennis: die is bij sommige wat weggezakt in de grijze massa, wat weer zorgt voor voldoende vulling tijdens het time-out-praatje. Hoe heet het ook alweer, wat Andrea altijd doet…… Oh ja hedge-en. Overload? Uuuuuhm. Welke driehoekjes dan, en hoe moet spelletje 1 ook alweer?
We gaan dus een mooi seizoen tegemoet, in al ons enthousiasme zijn we nog vergeten om een teamfoto te maken… De scores: Marlijn 24, Anne 9, Nanne 8, Wendy 7, Judith 5, Chantal 4, Rose 2
Dames 1 – JRC. 46-41
Na 2 oefenwedstrijden met wisselend resultaat begon dan nu het echte werk. Ten opzichte van het vorig seizoen zijn er weer enkele wijzigingen in het team. Om verschillende redenen zijn Meike, Cato, Renee en Andrea gestopt. Jolijn is met zwangerschapsverlof. dat zijn 5 mutaties t.o.v. vorig seizoen. Van Dames 2 kwamen Floor en Ilse over. De basis was dus erg smal. Dan kregen we plots een meevaller dat Jonne ons tot Februari kan versterken. Zeer welkom. Wel bleek al snel dat we bij heel veel wedstrijden niet compleet zullen zijn. Zo ook gisteren. Floor was afwezig en met de blessuregevoelige Julie en Linda die wel op de weg terug is maar nog zeker niet het niveau heeft wat ze in haar mars heeft werd een pittige wedstrijd verwacht.
JRC is nieuwkomer in onze klasse en was weinig over bekend. Heel jong enthousiast team.
Wij starten prima en nemen al snel een 8-0 voorsprong. JRC pressed ver naar voren maar daar hebben we niet zoveel last van. Onze defense staat goed en JRC heeft moeite met scoren. Nicole loopt vervelend genoeg al snel tegen haar 2e fout aan en gaat naar de kant. We wisselen door en dan beginnen bij ons foutjes op te treden. Door het vele balverlies bij ons komt JRC aan gemakkelijke scores en van 8-0 wordt 16-13 eind 1e kwart.
2e kwart wordt ons beste kwart. We omzeilen de press en scoren dan ook nog in overtal sitiuaties. Van 16-13 wordt het na 3 minuten al 28-13. Time out JRC.
In het vervolg van het 2e kwart gaat gelijk op. We houden een voorsprong van een punt of 14 en gaan de rust in met een goed gevoel. 34-20. Probleem bij ons zou wel de foutenlast kunnen worden dus moesten we creatief wisselen om niet tegelijk de speelsters in het veld te hebben met een foutenlast. Dat ging lange tijd goed totdat de scheidsrechters even een dwaling hadden. Stefanie kreeg onterecht haar 4e fout en snel daarna werd er voor een fout gefloten en werd deze ook Stefanie toegekend terwijl ze niet eens in de buurt van situatie was. Scheidsen draaien dit niet terug en Stefanie kon gaan zitten.
JRC bleef geloof houden op een goed resultaat en puntje voor puntje kwamen ze dichterbij. Van de 14 punten voorsprong bij rust waren er na het 3e kwart nog 8 over. 44-36.
8 punten is niet veel en bij ons werd het steeds moeizamer in de aanval. Genoeg kansen maar afmaken en dan vooral het schot was ver onder de maat.
We passen onzde defense aan en 4e kwart is van beide kanten niet best. Beide teams komen nauwelijks nog tot scoren. De buckets zitten dicht en van buiten wordt er slecht geschoten. Wij malen daar niet om. We trekken de 1e pot over de streep met 46-41 maar weten ook dat er nog veel werk aan de winkel is.
Scores:
Desley 10, Nicole 8, Stefanie 6, Jonne 6, Linda 5, Yara 5, Julie 4, Ilse 2.
Ter info aan iedereen. Website is nog niet geheel klaar. Deze moet dus nog uitgebreid worden.