74 berichten.
15-02-20: Yellow Sox DS1 – Kimbria DS1: 73-36.
Voor de 3e keer dit seizoen tegen Kimbria. In Maastricht verloren we en de thuiswedstrijd in November wonnen we met minimaal verschil. Er was geen pijl op te trekken hoe het deze wedstrijd zou gaan. Wij trainen al tijden met een minimale selectie. 5-5 spelen op de training zit er al helemaal niet in. Ik denk dat als we in zouden schrijven voor 3 x 3 toernooien we geen flater zouden slaan. Af en toe helpt dames 2 ons waardoor we tegen hun kunnen spelen. Dat is voor ons zeer welkom met gewoon goede tegenstand. Bijna allemaal ex dames 1 speelsters die hun sporen al lang verdient hebben en waar we prima tegen kunnen spelen.
Kimbria maar ook wij treden niet compleet aan. Wel konden bij ons de twee 16 jarige Indra en Julia meedoen. Die zijn meters aan het maken op een hoger niveau dan ze gewend zijn bij de jeugd en doen het steeds beter. Jammer dat er op dit moment niet meer jeugdspeelsters die drive hebben want er lopen nog wel meer talentjes rond. Hopelijk door het zien van wat Indra en Julia doen krijgen zij ook het gevoel dat het kan om zo jong al aan te haken bij DS1. Zou mooi zijn.
Dan de wedstrijd: de verwachting was dat we weer een close game zouden spelen. Hoe zou het teamspel 5-5 gaan terwijl we het zelden kunnen trainen. We sturen de dames met een paar opdrachten het veld in en het moet gezegd, dat hebben ze 40 minuten lang perfect gedaan.
We beginnen met een 3 punter van Linda en dat zou niet de laatste van haar zijn. Ik weet ook zeker dat we 5-0 maakten en dat toen het probleem met wifi verbinding kregen en het spel stil kwam te liggen. Deze score staat niet op het scoreformulier. Na de hervatting moesten we even op gang komen en nam Kimbria een 3-4 voorsprong maar daarna was het hek van de dam. Nicole en Linda die vandaag een supertandem vormden waren niet te stoppen voor Kimbria. Nicole en ook Desley de aangevers en Linda de afmaker. Waar we al een tijdje moeite hebben met ons afstandsschot was dat deze wedstrijd totaal niet aan de orde. We speelden met zoveel vertrouwen en dat zie je terug in de scores. Linda was hot en werd dan ook veelvuldig gezocht in de aanval. Zij wist er wel raad mee en 13 van de 20 punten in dit kwart kwamen van haar waaronder 3 driepunters. 20-4. Wat een weelde. We wisselen flink door en de jonkies komen ook aan hun minuten. Het maakt niet zoveel uit wie er in het veld staan. We spelen gewoon goed met eigenlijk maar 1 minpuntje. We missen teveel vrije worpen waardoor het verschil even niet verder oploopt. 22-8 tussenstand. Daarna pakken we het weer op. Met name Julie, die de hele week wegens ziekte, niet had getraind begint te scoren. Linda maakt met 2 vrije worpen 30-13. Wij hebben even een slordige periode en nemen een time-out voor de laatste 90 seconden om Kimbria niet het gevoel te geven dat er na rust nog iets te halen valt.we pakken het meteen op en Indra en Linda scoren nog en bepalen de ruststand op 36-18.
De 2e helft is een kopie van de 1e met bijna dezelfde score als in de 1e helft. Kimbria houdt nog even stand en gaat gelijk op maar al snel gaat de scoringsdrift weer aan de slag. Meike, weer Linda, Nicole en Ilse maken 46-26. Linda die nog niet gewisseld was gaat naar de kant. Julie neemt over en laat er geen gras over groeien. Eerst nog Julia en dan 9 punten op rij voor Julie. Eind 3e kwart 57-26. Wedstrijd is in de pocket maar de wil om te scoren gaat gewoon verder. Kimbria wordt totaal overrompeld en als je dan in zo’n flow zit dan lukt ook bijna alles. Alles met vertrouwen te maken. Marlijn gooit vrije worp binnen en Julie meteen weer een driepunter. 61-32. Voor de laatste 4 minuten komt Linda weer terug in het veld en gooit er meteen maar weer 8 punten in. Kimbria snakt naar het einde maar wij kunnen nog wel even door. Indra die met steeds meer vertrouwen speelt schiet een perfect afstandsschot binnen. De extra schottraining werpt z’n vruchten af. We sluiten onze(onverwacht) beste wedstrijd van het seizoen af met 73-36.
Carnaval staat voor de deur en dan zijn er 2 weekenden geen wedstrijden. Op 8 maart uit naar VIDO.
Scores:
Linda 31, Julie 16, Nicole 11, Meike 4, Indra 4, Ilse 2, Desley 2, Julia 2, Marlijn 1.
01-02-2020: Yellow Sox DS1 – Bumpers DS1: 39-53.
Bumpers is de kampioen van vorig jaar en het moet wel gek lopen als ze dat dit jaar niet ook weer worden. Ze winnen alles vrij gemakkelijk maar willen niet promoveren. Ze zouden een niveau hoger zeker niet misstaan. De meeste van het team spelen al jaren samen en dat zie je ook terug in hun spel. Dan spelen ze een zone-defense waar ieder team het lastig tegen heeft. We hadden ons daar wel op voorbereid maar je kunt het nooit zo goed trainen als hoe zij het uitvoeren. Dus is het hopen dat het goed gaat en zij zich moeten aanpassen. In het 1e kwart lukte dat ook prima. Nog zonder Yara maar wel weer met een wonderbaarlijk snel herstel van Linda in de gelederen starten we prima. We creëren de kansen zoals getraind en schieten vooral van afstand veel raak. In de bucket komen we ook een paar goed door met Meike en Ilse en we nemen een verrassende 19-10 voorsprong na 1e kwart. We hebben controle in offense en defense. Daarna sloeg het 180 graden om. Bumpers past zijn defense enigszins aan en we komen er lang niet meer aan te pas. We krijgen de bal niet meer inside waar we hem willen hebben en het afstandsschot valt niet meer. Bumpers begint aan een inhaalrace en zonder dat wij ook maar 1x kunnen scoren staat het na 7 minuten 19-19. Nog even een kleine opleving van ons via Meike en linda 23-19 maar Bumpers antwoordt meteen en bij rust is het 23-23. In het 3e kwart hetzelfde beeld als in het 2e. Wij moeten veel moeite doen om tot fatsoenlijke doelpogingen te komen en Bumpers zoekt steeds hun sterke inside speelsters. Hoe goed we ook ons best doen ze zijn letterlijk en figuurlijk een maatje te groot. Ook in dit kwart maken we maar 4 punten maar ook Bumpers wordt slordig aan het einde van dit kwart en met een laatste score van linda is het verschil niet groter dan 8. 27-35. Verschil van 8 is normaal niet veel maar als je er maar 8 in 2 kwarten maakt is het heel veel. Maar goed, wie weet slaat het nog om en gaat het weer lopen aan onze kant. Dit blijkt niet zo te zijn. Bumpers deelt meteen een tik uit en laat zien wat scoren inhoudt. Inside en outside worden we verslagen en bij 30-47 tussenstand is de wedstrijd al lang gespeeld. Linda, Marlijn en Desley doen dan nog iets terug om de stand nog iets draaglijker te maken en maken 39-51. Met nog 1 aanval te gaan hebben we de kans om nog op 10 punten te komen maar simpel balverlies levert dan nog een score op voor Bumpers. Beetje typerend voor deze wedstrijd. Achteraf zien we dat we vanaf het 2e kwart achter de feiten aanlopen maar rond de 50 punten tegen krijgen is niet zoveel. De laatste wedstrijd van dit seizoen krijgen we ze nog een keer op bezoek. Wie weet hoe het dan loopt. Dan is Bumpers wel allang kampioen en spelen ze voor de eer.
Vlgd week zondag om 12 uur uit naar Achilles Nuenen.
Scores: linda 9, Desley 8, Meike 6, Nicole 5, Ilse 4, Marlijn 4, Julie 3.
25-01-20: Black Eagles DS1 – Yellow Sox DS1: 59-63.
Na de dramawedstrijd van vorige week met de blessures van Yara en Linda moest er een nieuw plan komen voor de komende periode zonder die 2. De druk van kampioen worden is opzij geschoven en met aanvulling van 2 jeugdspeelsters (Indra Scheerder en Julia Verhoeven) gaan we de komende tijd gemotiveerd verder. Ook Dames 2 zal helpen waar nodig. Dat kan zijn met aanvulling tijdens de trainingen en/of wedstrijden.
De uitwedstrijd tegen laagvlieger Black Eagles stond op het programma en we waren allemaal toch wel benieuwd hoe het zou uitpakken. Nog niet eens zozeer of we zouden kunnen winnen maar meer hoe zouden we spelen zonder de zekere scores van Linda en Yara, en houden we het 40 minuten vol met deze kleine selectie. Met 6 eigen speelsters en 2 jeugdspeelsters moesten we het doen. Bij die 6 zit ook Marlijn. 3 maanden niet kunnen spelen maar wordt steeds fitter.
Op de reservebank was het drukker met Coaches en geblesseerden dan met speelsters.
Ook al is Black Eagles niet het beste team in de klasse, we hebben het altijd lastig tegen ze. Ook als we wel compleet zijn.
De laatste training was goed gegaan en iedereen was zeer gemotiveerd om er vol voor te gaan.
We begonnen prima aan de wedstrijd en stonden al snel 2x aan de vrije worplijn. Jammer dat die allemaal werden gemist maar de drive was er. Black Eagles speelt met kleine defense wat inhoudt dat er weinig ruimte is om inside te spelen. Daarentegen ligt er volop ruimte om te schieten. Je krijgt meer tijd dan in andere wedstrijden en dat ging best goed. Onze Guards Desley en Nicole speelden beide prima en creëerden kans voor zichzelf en voor anderen. Mooi voor ons was de ballen er ook met regelmaat van afstand invielen. Black Eagles past zich niet aan en laat het gebeuren. We komen op voorsprong en om iedereen zo lang mogelijk fit te houden wisselen we snel door. Al vlug is daar het debuut van de 15 jarige Indra Scheerder. Ze had net als Julia al een wedstrijd in de benen en was meteen daarna in de auto gestapt om met ons mee te gaan. Nog een beetje onwennig en zenuwachtig deed ze het prima. Ze stond er niet om alleen maar een balletje te vangen en door te passen maar nam ook initiatief. Mooi om te zien. Ook Julia kwam in het veld. Zei is er al vaker bij en doet het gewoon goed in de minuten die ze krijgt. Die komt er wel. Beide zeer gemotiveerd.
We spelen prima en gaan zelfs de rust in met 10 punten voorsprong. 27-37.
De vraag is of we dit volhouden. Ook vanwege de foutenlast van Nicole en Desley. De scheidsen laten weinig toe. In het 3e kwart spelen we een periode dat alles lijkt te lukken en we lopen uit naar 33-50.
Wedstrijd zou binnen moeten zijn maar de eerste vermoeidheid begint bij sommige speelsters. Black Eagles gaat steeds meer inside spelen met hun grote stevige speelsters en komen langzaam terug in de wedstrijd. Midden van 4e kwart is het dan gewoon weer een wedstrijd. 50-55. Black Eagles moest in die periode wel vaak aan de noodrem trekken om ons af te stoppen en stond in foutenlast. Desley speelde dat goed uit en kwam steeds op de vrije worplijn waardoor Black Eagles niet dichterbij kwam. Desley speelde sowieso een hele goede wedstrijd. Misschien wel de beste die ik van haar heb gezien. Daarentegen wil ik niemand tekort doen want ze speelden allemaal met hart en ziel. Scores kwamen nu om en om. Ilse die op een andere positie moest spelen maakte met een prima afstandsschot 52-60 en de wedstrijd leek binnen met nog een halve minuut te gaan. Maar een misser -van ons en 2 snelle scores van Black Eagles brachten toch weer spanning. 57-61. Maar weer Desley die foutief werd gestopt en ook Julie mochten naar de vrije worplijn. Beide 1 op 2 raak. 57-63. Wedstrijd gespeeld. Black Eagles kreeg nog de laatste score maar de winst was voor ons. 59-63.
Vanwege een hele hoop gedoe met de tafelbezetting en de tablet klopt er niets van de scores op naam. Ilse 43 punten vlgs het sheet!!!!!!!!
Vlgd week thuis tegen de kampioenskandidaat nr 1 Bumpers. Zijn de kampioen van vorig jaar maar wilden toen niet promoveren??
Yellow sox DS1 – JRC DS1 40-50.
Het jaar 2020 is rampzalig begonnen en de kampioen aspiraties kunnen voorlopig de kast in.
Het verlies van de wedstrijd is een, maar nog erger zijn de 2 naar het laat aanzien zware blessures van Linda en Yara. Die lijken er een hele tijd uit te liggen. Dit en de kleine selectie die we al hadden (Myrthe is helaas moeten stoppen) gaan ons niet helpen om snel de draad weer op te pakken.
Voor de wedstrijd tegen JRC waren de verwachtingen ook niet al te hoog. Het was meer hopen op. Door de vele ziektes, blessures en vakanties trainen we al een maand met een hele kleine selectie. Vaak maar met 3 speelsters van ons eigen team en dan 1 of 2 aanvullingen uit de jeugd of DS2. We waren totaal niet voorbereid op deze wedstrijd. We hadden gelukkig aanvulling van Stefanie en Wendy van DS2 maar die hadden al een wedstrijd in de benen. Marlijn zat voor het eerst sinds 3 maanden na haar operatie weer op de bank en kon een paar minuutjes maken maar was nog totaal ongetraind. JRC is een leuk team maar moet voor ons in normale doen geen probleem zijn. Eigenlijk zijn we geen moment echt in de wedstrijd geweest.
We komen al snel met 4-0 achter maar kunnen dit nog door Nicole en Linda rechtzetten 4-4.dat was de laatste keer dat we gelijk stonden laat staan een voorsprong. scorend was het erg moeizaam. Afstandsschoten van Linda, Yara, of wie dan ook vielen niet binnen en inside kwamen we lengte tekort. Door overcompensatie gingen we ook nog forceren waardoor we geen organisatie meer hadden en ieder maar voor zich aan het ballen was. Dit resulteerde ook in slechte defense en JRC profiteerde hier gretig van. Zonder al te veel moeite speelde ze onze defense aan gort en liepen snel uit naar 6-14 einde 1e kwart.
2e kwart was eigenlijk een kopie van het 1e kwart. Nog steeds kregen we scorend weinig voor elkaar en JRC liep nog verder van ons weg. Vlak voor de rust stonden we zelfs 17 punten achter 13-30, maar ineens was daar een kleine opleving. Yara met 2 scores en Stefanie met een verre driepunter gaven toch weer een beetje hoop. 20-32. Het was alles behalve goed maar 12 punten achter kan te doen zijn.
We hebben nog vertrouwen en gaan vol goede moet de 2e helft in. We krijgen meer controle in de defense maar scorend blijft het moeizaam. Het verschil blijft nog steeds rond die 10-12 punten staan. Eind 3e kwart zijn we 1 puntje ingelopen. 29-40. Meteen in het 4e kwart komen we op 7 punten 33-40. Toen sloeg echter het noodlot toe. Linda springt voor een rebound en bij het neerkomen scheurt ze naar het laat aanzien iets in haar kuit. Na minuten oponthoud gaat de wedstrijd weer verder en vlak daarna op de dezelfde plek in het veld gaat Yara voor een actie naar de ring. Ze krijgt een klein duwtje maar dat valt totaal verkeerd uit. Ook zij moet het veld verlaten maar dan met een knieblessure die er niet goed uitziet. Na weer minuten oponthoud spelen we de wedstrijd plichtmatig uit. Beide teams waren toch wel geschrokken van het gebeuren en blij dat het er opzat. JRC wint zeer verdient in een slechte wedstrijd met 40-50.
Komende week gaan we bekijken hoe we verder kunnen. Andere doelstelling maar hopelijk met nog genoeg motivatie om door te gaan. We zijn pas net over de helft.
Scores:
Yara 11, Ilse 7, Linda 5, Stefanie 5, Desley 5, Nicole 4, Julie 3.
Bumpers DS1 – Yellow Sox DS1: 60-51.
Deze wedstrijd stond eigenlijk voor begin Oktober gepland maar op verzoek van Bumpers verpland naar 21 Dec. Dit was niet in hun gebruikelijke sporthal in Sittard maar in een aftandse hal in Geleen. Oude bruine jaren 70 tegeltjes, oude belijning op het veld en zelfs houten borden. Wist niet dat die nog bestonden en dat daar nog op mocht worden gespeeld. Koud, geen koffie, totaal sfeerloos. 2 banken voor de speelsters van Bumpers, 1 bank voor ons. Zelf de 2e maar gehaald.
Bumpers is een bekende tegenstander en de kampioen van vorig jaar die niet wou promoveren. Ook nu staan ze na een valse competitiestart weer bovenaan samen met Tantalus en wij. Goed team dat als je ze laat basketballen op hun kwaliteiten ze moeilijk zijn te verslaan. Waar ze vorige jaren een wisseldefence speelden was het nu 40 minuten een goeie 1-2-2 zone.
In het 1e kwart hadden niet zoveel moeite met die zone want Yara schoot die in haar eentje aan flarden. verdedigend hadden we wel moeite want keer op keer kwamen ze dichtbij de ring vrij om te scoren en als die mis was hadden ze vanwege hun lengte altijd nog een 2e kans die er dan inging. Zo ging het in het 1e kwart gelijk op met een kleine voorsprong voor ons. 18-19.
In het 2e kwart namen we via Desley nog even een 18-21 voorsprong maar toen was het voor dat kwart voor ons gedaan. Van 18-21 werden, door ons slordig spel en veel balverlies, Bumpers de punten in de schoot geworpen. Linda kreeg haar 3e fout, Yara werd even aan banden gelegd door Bumpers en dan missen we veel scorend vermogen. Bumpers profiteerde resoluut en denderde over ons heen. 13 verschil. 37-24 bij rust.
In de kleedkamer geen berusting, maar iedereen straalde agressie uit. We kunnen veel beter en gaan dat de 2e helft laten zien. We willen hier niet afgeslacht worden. Als we verliezen dan pas als we er alles aan hebben gedaan. 13 punten is veel maar het kan.
Linda scored meteen maar in de tegenaanval letten we niet op en scored Bumpers. De defence wordt flink aangescherpt en Meike en Ilse werken zich uit de naad om de bucket dicht te houden ook al zijn ze kleiner dan de tegenstander. Dat ging goed. Hun meest scorende speelster (18 in de helft) werd op 6 in de 2e helft gehouden. Dan is de angel er ver uit. Via Yara, Linda en Julie kwamen we sinds lange tijd weer binnen de 10 punten. 39-31. Even weer 12 verschil maar dan 5 punten van Yara en 2 van Ilse, 2 van Linda en Meike en we komen op 5. Linda pakt dan haar 4e fout maar schiet ook een drietje binnen en toen was het nog 4. 51-47. De volgende aanval van Bumpers stelen we de bal maar kunnen daar vervolgens niet uit scoren. Het lijkt of die misser de druppel was. We laten het even vieren en Bumpers profiteert meteen met 6 punten op rij. Nicole scored nog wel tegen maar de tijd is tekort om nog echt dichterbij te komen. eindstand 60-51.
Nu vrij tot 18 januari en kunnen de grote en kleine pijntjes her en der hopelijk weer herstellen.
Scores: Yara 19, Linda 15, Julie 6, Desley 4, Nicole 3, Ilse 2, Meike 2, Myrthe 0.
Achilles DS1 - Yellow sox DS1. 25-52
Achilles staat onderaan maar doen het beter dan afgelopen jaren. Voor het eerst spelen ze op centrecourt wat toch iets extra geeft.
Wij met een volledige selectie. Het 1e kwart is volledig voor ons waarin we toch nog veel kansen onbenut laten. 13-0 is nog een magere afspiegeling van het werkelijke krachts verschil. 2e kwart spelen we heel slordig tegen de zone defence van Achilles waardoor wij ze het gevoel geven dat er iets te halen valt. 18-12 Voor ons bij rust. In de 2e helft stellen we orde op zaken en verdedigen we Achilles van het veld. Ze komen er niet meer aan te pas. Waar we in de 1e helft nog vaak voor eigen succes gingen was het in de 2e helft een mooie teamprestatie. Vaak nog 2 extra passes waardoor iemand ook echt vrij kwam om te scoren. Mooi om te zien. Verschil liep al snel op naar 20 punten. Ook de zone defence werd nu aan flarden geschoten. Met name Nicole en Yara werden door de anderen steeds in stelling gebracht. Uiteindelijk winnen we vrij gemakkelijk met 25-52.
Volgende week tegen mede koploper Bumpers.
Scores.
Nicole 17, Yara 12, Linda 8, Ilse 7, Julie 3, Meike 2, Myrthe 2, Desley 1, Julia 0.
07-12-19: Yellow Sox DS1 – Tantalus DS1: 67-42.
Belangrijke wedstrijd die gaat om de gedeelde 1e plaats. Wij hebben 2 verliespunten meer dan Tantalus. Winnen is een gedeelde 1 plek, verlies betekent voorlopig afhaken.
2 weken geleden speelden we ook tegen elkaar en toen verloren we in de laatste minuten met 4 punten verschil. Het verschil tussen beide teams is niet zo groot.
Tantalus kwam niet in hun sterkste opstelling naar Bakel maar dat zijn vaak de gevaarlijkste wedstrijden. Dat weten we uit eigen ervaring van vorig seizoen waarin we vaak niet compleet waren en toch wonnen.
Omdat we in de vorige wedstrijd veel moeite hadden om tegen hun zone defense te scoren hadden we zeker verwacht dat ze daarmee zouden beginnen. Niets was minder waar. Ze starten gewoon in man to man defense.
We beginnen meteen met een mooie score van Yara maar Tantalus antwoordt met een driepunter. Desley verdedigt op hun veruit beste speelster en deed dat prima. De rest deed ook z’n werk waardoor het voor Tantalus hard werken was om tot fatsoenlijke aanvallen te komen. Bij elk balbezit van ons maakten we tempo en dat leverde diverse scores op. Van 2-4 achter ging het via Yara en Linda naar 9-4. Time out voor Tantalus. De verwachtte zone defense kwam en we waren zeer benieuwd of we er nu wel tegen konden scoren. Dat lukte prima en weer via Yara en linda en nog een laatste score van Ilse sloten we het 1e kwart af met 17-8.
In het 2e kwart begonnen we meteen sterk. Desley, Linda en een 3 punter van Myrthe leverde 24-10 op. Door vermoeidheid en wisselingen kwam Tantalus even terug tot 9 punten 26-17. Time out van ons. Herpakken. Even de scherpte terug en dat leverde meteen weer scores op van Nicole, Meike, Myrthe en Yara.
34-17 ruststand dachten we maar met een wonderbaarlijke score werd het toch nog 34-19.
Misschien was het gemakzucht van ons maar Tantalus kwam scherper uit de kleedkamer dan wij en snoepte meteen 5 punten van de voorsprong af. Het was een kleine opleving want wij pakten het weer op. Scherpte was er weer en het tempo ging verder omhoog. Met een tussensprintje waarin we steals pakten en van afstand raak gooiden werd het snel 43-23. Eigenlijk moet je dan de wedstrijd killen maar zo ver zijn we nog niet. We geven de tegenstander dan toch de mogelijkheid om weer een beetje terug te komen. zo bleef het verschil rond de 17 punten hangen. 50-33. Ruime voorsprong en we gingen deze wedstrijd echt niet meer weggeven. Dit gaf ons ook de ruimte om de 16 jarige Julia Verhoeven speelminuten te geven. Ze beloonde zichzelf meteen met een mooie score. Wij hielden het tempo hoog en Tantalus kon het met moeite bijbenen. Er werd frivool gebasketbald met af en toe prachtige aanvallen en dit keer wel met afronding. Eindstand 67-42.
Vlgd weekend uit naar Achilles.
Scores: Yara 16, Linda 14, Nicole, 12, Meike 8, Myrthe 5, Desley 4, Julie 3, Julia 3, Ilse 2
23-11-19: Yellow Sox DS1 – Kimbria DS1: 48-47.
Waar we enkele weken geleden een baggerwedstrijd speelden tegen Kimbria waren we nu gebrand om dit recht te zetten. Qua uitslag is dit gelukt maar het was een moeizame wedstrijd. Beide teams waren niet compleet. Wij misten Desley maar gelukkig kon Floor vanuit DS2 aansluiten. Ze had net daarvoor met DS2 veel minuten gemaakt maar in noodgevallen kon ze bij ons meespelen.
We starten agressief in de defense maar Kimbria vindt toch meteen een gaatje en neemt een 0-2 voorsprong. Julie antwoordt met haar standaard 3 punter via het bord. Teams houden elkaar in evenwicht. Bij ons is het vooral Linda die de scores voor haar rekening neemt en bij Kimbria de nr 3.
Bij Kimbria staat een lange speelster in net veld waar wij verdedigend niet zoveel moeite mee hebben maar aanvallend hebben wij niets te vertellen zodra wij de bucket inkomen. Zij zal menig blockshot hebben dus moeten we het van Fastbreaks en afstandsschoten hebben. Omdat het schot al even niet valt bij ons en we erg slordig omgingen met passen in de Fastbreaks grepen we niet de kansen die er wel degelijk waren. Yara zette ons nog wel op 11-7 maar kreeg ook metee haar 2e fout in dit kwart waardoor het beter was dat ze even wisselde. Wij missen dan 2x vanaf de vrije worplijn en kimbria profiteert optimaal. 13-16 einde 1e kwart. Omdat we teveel gemakkelijke scores tegenkrijgen passen we onze defense iets aan. We krijgen meer controle en via Linda draaien we de achterstand snel om in 18-16. Kimbria scored weer tegen 18-18. Floor komt erin en haar 1e balcontact wordt meteen foutief afgestopt. Ze schiet haar vrije worpen koeltjes binnen. 20-18. Meteen Julie met een drive 22-18. Wij blijven een kleine voorsprong houden en sluiten de 1e helft af met een score van Nicole. 25-22. Teams zijn aan elkaar gewaagd en wie dit gaat winnen is nog zeer de vraag. Wij houden lang een kleine voorsprong in dit kwart met een maximale voorsprong van 5 puntjes, maar steeds komt Kimbria weer terug. We kunnen niet van ze weglopen. Nicole schiet met een drietje 32-28 binnen maar ook nu antwoordt Kimbria weer met scores van afstand. Het wordt 35-35 maar in de laatste seconde komt Nicole nog prima door en met een “assist” op Meike wordt het 37-35.
Nog 1 kwart te gaan en het zou spannend worden. Beide teams maken aanspraak op de overwinning. Wij komen het beste terug in het veld en met scores van Yara en Nicole nemen we voor het eerst een 7 punten voorsprong. 42-35. Dit verschil kunnen we eventjes vasthouden. 44-37. Kimbria geeft zich nog niet gewonnen en van 44-37 komen ze terug op 44-43. Meike scored van afstand 46-43 maar 2 scores van nr 3 die we lang onder controle hadden na haar sterke begin komen we 1 punt achter. 46-47. De tijd begint te dringen en onze volgende aanval moet een score opleveren. Linda neemt haar verantwoordelijkheid en scored 48-47. Met nog 40 sec op de klok moeten we Kimbria van score afhouden. Dat lukt en met nog 22 sec op de klok nemen we een time out. we beslissen om de wedstrijd uit spelen zonder doelpoging. Kimbria heeft geen foutenlast dus dat is nu in ons voordeel.
Nicole krijgt de bal en dribbelt net zolang tot Kimbria een fout maakt. Dat doen ze pas met nog 4 sec te spelen. We krijgen nog een keer balbezit en spelen de 4 sec uit.
Nipte maar zeer welkome overwinning. Het was nog niet goed. We kunnen veel beter maar de werklust was voorbeeldig.
Vlgd week vrij en dan tegen de nr 1 Tantalus.
Scores: Linda 20, Nicole 9, Julie 7, Yara 6, Meike 4, Floor 2, Ilse 0, Myrthe 0.
15-11-19: Tantalus DS1 - Yellow Sox DS1: 60-56.
De Vrijdagavondwedstrijd tussen 2 teams die gingen strijden om de voorlopige 1e plaats. Beide 1x verloren. Vanwege “Glow” in Eindhoven kwam 1 auto in de file waardoor ze pas laat arriveerden in de sporthal. De normale voorbereiding was daardoor een beetje verstoord maar dat zegt bij ons niet alles. Zo ook nu. We beginnen prima aan de wedstrijd en na een 4-0 achterstand komen we op stoom en is het vooral Linda die niet te stoppen is door Tantalus. We hebben weinig moeite met hun defense. Zelf verdedigen we hard en pakken regelmatig een steal met score. Scores komen van in en outside en via Nicole en Yara nemen we een ruime voorsprong na 1e kwart. 13-22. Een minpunt was dat Linda al binnen 7 minuten haar 3e fout kreeg en naar de kant werd gehaald om pas in de 2e helft terug te keren. Tantalus besloot om vanaf 2e kwart in een zone defense te gaan staan en dat werkte voor hun prima. Bij ons stokte de swung in de aanval en dat ging gepaard met moeizame aanvallen en vele missers van afstand maar ook als we door de zone heen kwamen kregen we de bal er niet in. Van 13-22 werd het 22-22 en we moesten naar een time-out. Na de time out beginnen beide teams met een driepunter (Yara) en houden we elkaar verder in evenwicht. Om de beurt nemen we een voorsprong. Meike wordt meer gezocht en zorgt dat we bijblijven. Bij Tantalus is het wel duidelijk dat het om 2 speelsters draait. Die zijn dan ook wel heel bepalend en nemen 70% van de totale scores voor hun rekening. Beide zijn goede maar ook slimme speelsters waar wij de grootste moeite mee hebben om die af te stoppen. Dat kan gebeuren maar als je zelf blijft scoren is dat niet zo’n probleem en daar ging het mis. Ruststand 33-32 voor Tantalus.
Linda komt weer in het veld en met 3 potentiele schutters (Yara, Nicole, Linda) in het veld zouden we die zone moeten kunnen breken. Dat lukte maar sporadisch waardoor Tantalus ook niet de nood had om hun defense te veranderen. Tantalus loopt een puntje of 6 van ons weg 47-41 maar met hard werken en scores van Julie, Yara en Nicole haken we weer aan en aan eind 3e kwart is nog alles mogelijk. 49-48. Tantalus start het beste in 4e kwart en neemt weer snel de leiding. 55-49. Ook nu knokken we ons terug en met een steal van Linda en een verre driepunter van Myrthe vlucht Tantalus in een time out. 55-54. Met nog minder dan 3 minuten op de klok komen wij het beste uit de time out en via Nicole komen we op 55-56. Dan gebeurd binnen 1 minuut wat we niet konden hebben. Linda en Nicole beide met 5 fouten aan de kant. Met nog zo weinig tijd te spelen en met een kleine voorsprong zijn dit nou net 2 speelsters die als de druk bij de tegenstander hoog wordt met een 1-1 actie kunnen scoren of ons op de vrije worplijn kunnen zetten. Tantalus profiteert hier 100% van. Wij zijn even zoekende, Tantalus profiteert en trekt via vrije worpen de zege over de streep. 60-56. Jammer maar iedereen heeft er super hard voor gewerkt en teams blijken aan elkaar gewaagd te zijn. We komen elkaar nog 2x tegen dit seizoen.
Eerst vlgd week Kimbria thuis. Daar hebben we pas nog in een dramatische wedstrijd van onze kant van verloren. Benieuwd of we ons kunnen herstellen. Met de werklust zit het wel goed.
Scores; Nicole 13, Linda 13, Yara 10, Meike 8, Julie 5, Myrthe 3, Desley 2, Ilse 2, Julia 0
-
aan administrator. vorige verslag verwijderen. teveel kleine foutjes in de tekst.